چه وجود نقش دیوار و چه آدمی که با او

سخنی ز عشق گویند و

در او اثر نباشد...!

سعدی 

چو صبرم از تو میسر نمی‌شود چه کنم؟
به خشم رفتم و باز آمدم به مسکینی....

سعدی

C🌙
رَشك برم 
کاش قبا بودمی،
چون كه در آغوش قبا بوده‌ای!

#مولانا 
@takbeyte_nab 

گلچینی از تک بیت های ناب شعرپارسی در کانال تلگرام تک بیت ناب 

https://telegram.me/takbeyte_nab 

 سعدی، پیامبر عشق:

**دوستنامۀ سعدی**

*

آبِ حیاتِ منـــــــست خاکِ سرِ کویِ دوست
گر دو جهان خرّمی ست، ما و غمِ رویِ دوست

*

تورا هرچه مشغول دارد ز دوست
اگر راست خواهی دلارامت اوست

*

چنانت دوست می دارم که وصلم دل نمی خواهد
کمالِ دوســــــــتی باشد مُراد از دوست نگرفتن

*

هرگز از دوست شنیدی که کسی بشکیبد؟
دوستی نیست در آن دل که شکیبایی هست

*

بی حسرت از جهان نرود هیچ کس به دَر
الّا شهیدِ عشق به تیر از کمانِ دوست

*

همه دانند که من سبزه یِ خط دارم دوست
نه چو دیـــــــگر حَیَوان سبزه ی صحرایی را

*

تو دوستی کن و از دیده مَفکنم زنهار
که دشمنم زِ برای تو در زبان انداخت

*

خیالش در نظر، چون آیدم خواب؟
نشاید در به روی دوستان بست

*

سفر دراز نباشد به پایِ طالبِ دوست
که زنده ی ابدست آدمی، که کشتۀ اوست

*

گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم
کدام سرو به بالایِ دوست مانند است؟

*

من قدم بیرون نمی‌یارم نهاد از کوی دوست
دوستان معذور داریدم که پایم در گِل است

*

بِتا هلاک شود دوست در محبّت دوست
که زندگانیِ او، در هلاک بودن اوست

*

ز دوست هر که تو بینی مُرادِ خود خواهد
مُرادِ خاطرِ سعدی مُرادِ خاطرِ اوست