میل دل با طاق ابروی بتان امروز نیست

کج بنا کردند از اول قبله ی این خانه را

صائب تبریزی

یوسف فروختن به زر ناب هم خطاست
نفرین اگر تو را به تمام جهان دهم

فاضل نظری

شهر پر است از آدم‌های خسته،
از روان‌های از درون فروپاشیده،
از طاقت‌های طاق شده و آتشفشان‌های لبریز شده‌ی در انتظار یک جرقه...
شهر پر است از آدم‌های خسته‌ای که ظرف خونسردی و تحملشان لبریز شده
و هر نگاه و کلام و رفتاری می‌تواند آخرین گلوله باشد و از پا درشان بیاورد.
با هم مهربان‌تر باشیم.

نرگس صرافیان-طوفان

کاش هجران داد من می‌داد اگر وصلی نبود!

شمع‌ تصویرم‌ که از من سوختن هم ننگ‌ داشت...

بیدل دهلوی